Η Καλλιόπη Γιακουμή-Κουγιώνη του Βιβλίων Ορίζοντες μοιράστηκε μαζί μας την άποψή της για την “Εβόρα”. Ακολουθούν αποσπάσματα.
“Τι κάνει έναν συγγραφέα αγαπημένο του αναγνωστικού κοινού; Η δομή του κειμένου του; Η καθαρότητα του γραφής; Η πλοκή που ξετυλίγεται σελίδα τη σελίδα; Η ζωντάνια της αφήγησης σε συνδυασμό με την αίσθηση που εισπράττει ο αναγνώστης και που του επιτρέπει να κυκλοφορεί και αυτός ανάμεσα στους ήρωες και να περιπλανιέται σε κάθε τόπο που περιγράφει η πένα του συγγραφέα; Όλα αυτά τα ανακαλύπτει και τα απολαμβάνει όποιος διαβάσει το νέο μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα “Εβόρα”.
Λένε πως όλα για κάποιον λόγο γίνονται. Αυτό συμβαίνει και στις ζωές της Αριάδνης και του Αντώνη. Η μοίρα αποφάσισε να τους ενώσει επιλέγοντας έναν καταλυτικό τρόπο. Εκείνος σώζει την ζωή της και γίνεται έτσι αναπόσπαστο κομμάτι της. Η έλξη ανάμεσα τους έντονη από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας του, η χημεία δυνατή και ο έρωτας δεν αργεί να τους χτυπήσει με τα βέλη του. Ζουν μαζί, συμπληρώνοντας ιδανικά ο ένας τον άλλον, στον δικό τους παράδεισο, την Εβόρα. Με την αγάπη τους να δυναμώνει μέρα με την μέρα, απολαμβάνουν την ευτυχία, σε κάθε μεριά του δικού τους μικροσύμπαντος, μακριά από ότι τοξικό την απειλεί, μα όχι και από την μοίρα…
Με το ταλέντο μιας εκλεπτυσμένης γραφής και έκφρασης, που εξελίσσεται σε κάθε του βιβλίο και γίνεται ολοένα και πιο μεστή, με γλώσσα που απλώνει τον πλούτο της λιτά και ευανάγνωστα, ο Κώστας Κρομμύδας στήνει τη δομή του τελευταίου του μυθιστορήματος και κερδίζει τον αναγνώστη του, από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Σχεδιάζει για αυτόν έναν κόσμο πολύχρωμο, διαφορετικό, μαγικό, παραμυθένιο μα ταυτόχρονα και πραγματικό και τον απλώνει μπρος στα μάτια του. Εμπνέεται από τον αέρα, από το θρόισμα των δέντρων, από την μυρωδιά των πεύκων, από το νοτισμένο χώμα, από την ξελογιάστρα, αναζωογονητική ομορφιά της φύσης, από συνήθειες απλές που χαρίζουν ποιότητα και πλάθει μια ιστορία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, γοητευτική και πλήρης και με ώριμη γραφή η οποία εκφράζεται τόσο άμεσα, την αφηγείται με τόσο όμορφο τρόπο, που την κάνει να μοιάζει κατάθεση ψυχής
Ένα συναρπαστικό ταξίδι στην καρδιά της φύσης ξεκινά, με φόντο όλες τις αποχρώσεις του πράσινου, με ξεναγό και αφηγητή της ιστορίας την Αριάδνη, μιας ιστορίας που ο αναγνώστης άλλες φορές πίνει μονορούφι, με λαχτάρα και άλλες γουλιά γουλιά, για να μη χάσει τίποτα από την απόλαυση της κάθε λέξης της και της κάθε περιγραφής της.
Η πλοκή κυλά απρόσκοπτα ελευθερώνοντας μια πλούσια φαντασία, η οποία οδηγεί τον αναγνώστη σε έναν τελείως διαφορετικό κόσμο, έναν κόσμο αρμονίας και ισορροπίας. Λεπτομερείς περιγραφές που όμως δεν κουράζουν καθόλου, δείχνουν την αγάπη και τη γνώση του συγγραφέα για ότι σκιαγραφεί με την πένα του, αποκαλύπτοντας επίσης την τρυφερότητα και τον σεβασμό του βλέμματός του πάνω σε αυτά. Με τον ίδιο σεβασμό μα με διαφορετικό πρίσμα διεισδύει στον ψυχισμό των ηρώων του βιβλίου και περιγράφει τις ζωές τους. Γράφει από καρδιάς και βουτάει την πένα του στα εσώψυχα μιας ευαίσθητης γυναίκας, μιας γυναίκας που με κάθε της λέξη και πράξη, διδάσκει αγάπη και σεβασμό για την φύση, τον άνθρωπο και την ίδια την ζωή, της Αριάδνης, γίνεται με απόλυτη επιτυχία, η ίδια η Αριάδνη…”