fbpx

Η Μυρτώ του Yes I Am δημοσίευσε πρόσφατα την κριτική της για το Μία Νύχτα Ακόμη. Απολαύστε την παρακάτω, ή ακολουθήστε το σύνδεσμο για περισσότερα:

Κώστας Κρομμύδας, Μία Νύχτα Ακόμη

Πιστεύουμε φυσικά ότι σε αυτό το ερώτημα δεν θα χρειαστεί να απαντήσουμε ποτέ εμείς. Πιστεύουμε ότι αφορά μόνο “κάποιους άλλους”, είναι για εμάς κάτι μακρινό που ναι μας λυπεί αλλά ποτέ δεν θα μας αγγίξει.

Τι συμβαίνει όμως όταν η ανακοίνωση πως “σου μένουν μόνο λίγοι μήνες ζωής” χτυπήσει την πόρτα σου;

Διάβασα το “Μια νύχτα ακόμη”, το νέο βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα σε 24 ώρες και ξεκίνησα να κλαίω από την πρώτη του σελίδα, πήρα μια ανάσα κάπου στη μέση και όσο πλησίαζα στο τέλος τα μάτια μου ήταν τόσο πλημμυρισμένα από τα δάκρυά μου που δυσκολευόμουν να το διαβάσω.

Η ιστορία θέλει μια κοπέλα την ώρα που παντρεύεται να υποφέρει από έναν δριμύ πονοκέφαλο και να καταλήγει στο νοσοκομείο -αφού πρώτα διακόπτεται ο γάμος- όπου διαγιγνώσκεται με έναν πολύ σοβαρό καρκίνο.

Και εκεί που πιστεύεις πως αυτό το βιβλίο δεν μπορείς να το “αντέξεις” ψυχολογικά, η ηρωίδα του, παίρνει τη ζωή στα χέρια της, αλλάζει πορεία και αποφασίζει να ζήσει τους τελευταίους μήνες της ζωής της όπως πρέπει να τους ζήσει. Γεμάτους συναίσθημα, εικόνες, ταξίδια, έρωτα και… ζωή.

Δεν μπορώ να σας πω πολλά, καθώς θα πρέπει να σας αποκαλύψω στοιχεία του βιβλίου και δεν θέλω να κάνω book spoilers, όμως θα σας πω ότι είναι ένα βιβλίο που μέσα από το θάνατο υμνεί τη ζωή. Είναι ένα κείμενο που δίνει στο θάνατο τη δυνατότητα, τη δυναμική και τη δύναμη να δημιουργήσει ζωή.

Ο Κώστας Κρομμύδας με αυτό το βιβλίο, σας το υπογράφω, θα αλλάξει τη δική σας ζωή.

“Συνειδητοποίησα ότι έτρωγα για να χορτάσω και όχι για να απολαύσω” λέει μεταξύ άλλων η πρωταγωνίστρια και αν θέλετε το πιστεύετε, από την ώρα που το διάβασα, αποφάσισα να απολαμβάνω κάθε μπουκιά φαγητού που φτάνει στον ουρανίσκο μου. Πίνω τον καφέ μου και κλείνω τα μάτια μου για να νιώσω τη στιγμή, τρώω με τα παιδιά μου και γεύομαι την εμπειρία και την ευκαιρία που μου δίνει το σύμπαν να τρώω κάθε μέρα μαζί τους. Κοιτάω έξω από το παράθυρό μου και απολαμβάνω τα σύννεφα, τον ήλιο, την ευλογία να είμαι ζωντανή.

Η ηρωίδα του βιβλίου τη μέρα που μαθαίνει πως πεθαίνει αποφασίζει να ζήσει.

Τη μέρα που μαθαίνει πως πεθαίνει αποφασίζει να βγει από τη ρουτίνα της, να ζήσει τα όνειρά της, να κάνει όλα όσα άφησε στην άκρη γιατί “δεν είχε χρόνο”. Τη στιγμή που της ανακοινώνουν πως δεν έχει χρόνο εκείνη συνειδητοποιεί πως… τώρα έχει χρόνο.

Τι μαγικό τρόπο βρήκε ο Κώστας να κάνει τη ζωή να θριαμβεύσει μέσα από το θάνατο και να σε αφήσει στην τελευταία του σελίδα με μάτια πρησμένα από το κλάμα, να συνειδητοποιείς ότι έχεις ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη…

Τι μαγικό τρόπο βρήκε μέσα από ένα τόσο καλογραμμένο βιβλίο, μέσα από μια τόσο δυνατή ιστορία να σε κάνει να πιστέψεις στη ζωή, στα όνειρα, τα δικά σου θέλω και να βάλεις μια άνω τελεία στα όσα έκανες ως σήμερα, αποφασίζοντας από αύριο να ζήσεις όπως θες εσύ απολαμβάνοντας την κάθε στιγμή, το κάθε χάδι, το κάθε χαμόγελο και την ευλογία να είσαι ζωντανός…

Τελικά ξέρετε, μια νύχτα γεμάτη έρωτα μπορεί να είναι πιο σημαντική από δεκαετίες ρουτίνας.

Γι’αυτό σας λέω, διαβάστε το βιβλίο και θα γυρίστε σελίδα στη ζωή σας.

Ποτέ δεν είναι αργά.

Εγώ το έκανα στα 35 μου και το χρωστάω σε μεγάλο βαθμό στον Κώστα.

Με όλη μου την αγάπη

Μυρτώ