Συνέντευξη στην ΚΡΙΣΤΥ ΚΟΥΝΙΝΙΩΤΗ
Το νέο του μυθιστόρημα «Φως μέσα στη θύελλα» (εκδ. Διόπτρα) διαθέτει σασπένς, απανωτές ανατροπές, άγριες δολοφονίες… Αστυνομικό; Οχι, αφού ο συγγραφέας του δεν αρέσκεται στις ταμπέλες, καθώς δεν θέλει να προκαταλαμβάνει τον αναγνώστη, αφενός, κι αφετέρου το βιβλίο του θίγει και άλλα θέματα, όπως η επαπειλούμενη καταστροφή του πλανήτη, το μεταναστευτικό, οι ανθρώπινες σχέσεις. Την Πέμπτη 29 Ιουνίου στις 9 μ.μ., ο Κώστας Κρομμύδας θα παρουσιάσει το μυθιστόρημά του στην αυλή του Baron Rouge Bistrot και, με την ευκαιρία, μιλάει στην «Π».
Ποια η αρχική ιδέα από την οποία άρχισε να ξετυλίγεται το νήμα της ιστορίας σας, που μάλιστα είναι η πρώτη, μετά 4 βιβλία, που δεν βασίζεται σε αληθινά γεγονότα.
Η ύπαρξη μιας οργάνωσης που εξαφανίζει εξέχουσες προσωπικότητες, οι οποίες έχουν διαπράξει κάποιο έγκλημα, είναι γεγονός. Από εκεί γεννήθηκε η ιδέα του βιβλίου, κι έπειτα θέλησα να καταλάβω τους λόγους που γίνεται αυτό, εξ ου και η δολοφονία του ιερέα του φανταστικού νησιού Αθωρα του βιβλίου μου. Επειτα, σιγά-σιγά άρχισα να δένω τα υπόλοιπα κομμάτια. Βλέπετε, η διαδικασία της σύνθεσης των βιβλίων μου μοιάζει με παζλ. Συγκεντρώνω ιστορίες στο μυαλό μου και τις συνθέτω με τρόπο που φτάνει στα όρια της σχιζοφρένειας. Το παζλ αυτό ολοκληρώνεται μόνο όταν μπαίνει η τελευταία λέξη, γιατί στο ενδιάμεσο, μετακινώ τμήματα ανάλογα με το πώς εξυπηρετείται η πλοκή. Με τον τρόπο αυτό, λειτουργείς ως συγγραφέας, αρχιτέκτονας, ληξίαρχος, σαν ένας μικρός θεός.
Κομμάτια του παζλ, στο συγκεκριμένο βιβλίο σας, απαρτίζουν η καταστροφική καταιγίδα που χτυπά την Αθωρα-, αλλά και οι μετανάστες, που «ξεβράζονται» εκεί. Μεταναστευτικό και κλιματικές αλλαγές. Φλέγοντα ζητήματα.
Ακριβώς. Δυστυχώς, οι προκαταλήψεις για τους μετανάστες κρατούν γερά, το μεταναστευτικό στη χώρα μας δεν καταμερίζεται σωστά, με αποτέλεσμα κάποιες περιοχές να δεινοπαθούν, και τα επόμενα χρόνια, το πρόβλημα θα γιγαντωθεί με ολέθριες συνέπειες. Επίσης, η εξάντληση των υδάτινων πόρων απειλούν να επιφέρουν πολέμους. Δεν χρειάζεται να είσαι μάγος για να καταλάβεις ότι αυτά τα προβλήματα τα επόμενα 20, 30 χρόνια, θα είναι στην πόρτα μας. Οσο για τις συνέπειες των κλιματικών αλλαγών είναι πλέον αντιληπτές. Ο πλανήτης Γη, όπως γράφω και στο βιβλίο μου, θα επιβιώσει και ακόμα και αν εξαφανιστεί το 95% των ειδών, η ζωή θα αναγεννηθεί.
Ηρωίδα-αφηγήτρια, η Φωτεινή. Δυσκολευτήκατε να μπείτε στη γυναικεία ψυχοσύνθεση;
Βοήθησε το γεγονός ότι έχω βιώσει τη γυναικεία αγάπη σε όλα τα επίπεδα -από τη γιαγιά, τη μαμά, τις αδελφές, κατά πρώτον, και κατά δεύτερον, ως ηθοποιός έχω μάθει να παρατηρώ. Να φανταστείτε, όταν τελείωσα το πρώτο κεφάλαιο του επόμενου βιβλίου μου, του οποίου το κεντρικό πρόσωπο είναι και πάλι γυναίκα, κι ίσως είστε η πρώτη, που το αποκαλύπτω αυτό, το έδωσα σε μια φίλη για να μου πει τη γνώμη της. Κι εντυπωσιάστηκε από τις τρομερές λεπτομέρειες με τις οποίες περιγράφω την ηρωίδα, ώστε να είναι απόλυτα αληθοφανής.
«Η γραφή μού αποκάλύψε τις δυνατότητές μου»
Είναι η τρίτη σας συνέντευξη στην «Π». Στην πρώτη, το 2014, δηλώνατε «πολύ αισιόδοξος», ως προς την πορεία της κρίσης, στη δεύτερη το ’15, «συγκρατημένα αισιόδοξος». Τώρα;
Κοιτάξτε, είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος και παραμένω. Οφείλω να πω ότι προσωπικά, μέσα στην κρίση άνθησα, κι είμαι ευγνώμων. Τα βιβλία μου πηγαίνουν πολύ καλά, η «Ουρανόεσσα» βραβεύτηκε , φέτος συμμετέχω ως ηθοποιός σε μια μεγάλη διεθνή παραγωγή (σ.σ. «The Durrells»). Ωστόσο, δεν γίνεται να αγνοώ αυτό που συμβαίνει στη χώρα. Θεωρώ ότι δεν λήφθηκαν εγκαίρως μέτρα και η κατάσταση ξέφυγε. Είμαστε πολύ ευάλωτοι, αυτή τη στιγμή, ελάχιστοι πολιτικοί νοιάζονται ουσιαστικά -πέραν της καρέκλας- για τη χώρα… Ωστόσο, δεν πρέπει να παραιτηθούμε, καθώς νομίζω ότι πλησιάζουμε στο τέλος αυτής της οδυνηρής περιόδου, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την Ελλάδα. Πρέπει να ανασκουμπωθούμε, και πατώντας σε ό,τι σταθερό έχει απομείνει, να φτιάξουμε τη χώρα από την αρχή.
Στην ιστορία σας «παίζει» το «Νevermind» του Λέοναρντ Κοέν. Εσείς έχετε πει ποτέ «δεν πειράζει»;
Η αλήθεια είναι ότι ανακάλυψα αυτό το τραγούδι, αφότου είχα αρχίσει να γράφω το βιβλίο και είχα την αίσθηση ότι ήταν σαν να έχει γραφτεί για την ιστορία μου. Το ότι πέθανε δε ο Κοέν, τον οποίο λατρεύω, μόλις είχα τελειώσει το βιβλίο, το θεώρησα πολύ σημαδιακό. Οσο για το «δεν πειράζει», το έχω πει, αλλά με την έννοια της συγχώρεσης, και όχι με την έννοια του «δεν βαριέσαι», που θα λέγαμε στα Ελληνικά. Υπάρχει αυτή η διαφορά στις δυο γλώσσες. Το «δεν πειράζει» του Κοέν έχει δράση μέσα του.
Μετά από πέντε βιβλία, τι σας έχει αποκαλύψει η γραφή για τον εαυτό σας;
Το ότι θα έγραφα με τέτοια συνέπεια και τόσα βιβλία στο διάστημα των τελευταίων πέντε ετών, δεν μπορούσα να το φανταστώ. Η γραφή, λοιπόν, μου αποκάλυψε τις δυνατότητές μου και τη διάθεσή μου να γίνομαι καλύτερος. Η γραφή πυροδοτεί τη δημιουργικότητά μου και δεν μου επιτρέπει να επαναπαύομαι. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Πηγή: pelop.gr