fbpx

Μετά από ένα καλοκαίρι όπου οικογενειακώς με αφορμή τις παρουσιάσεις των βιβλίων μας ταξιδέψαμε σε πάρα πολλά μέρη της χώρα μας αναρωτιέμαι για μια ακόμη φορά γιατί ο ευλογημένος τόπος μας βρίσκεται σήμερα σε αυτή τη δεινή θέση! Την απάντηση στο ερώτημα την έχει σχεδόν το 90% των Ελλήνων. Το μόνο που ξεχνάμε όλοι μας (η σχεδόν όλοι) πάντως , είναι να συμπεριλάβουμε στην απάντηση το μερίδιο των ευθυνών που μας αναλογεί. Εκεί νομίζω πως βρίσκεται και η λύση αυτού του τόσο μεγάλου θέματος που μας απασχολεί σχεδόν όλους τελευταία. Ελάχιστοι είναι αυτοί που αναγνωρίζουν τα λάθη που έχουν κάνει αυτά τα χρόνια και τα οποία κατά ένα μεγάλο ποσοστό μας οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο πολιτικό προσωπικό διότι αυτή είναι η εύκολη λύση…

“Για όλα φταίνε οι 300 που μας κυβερνάνε” ακούω συχνά πυκνά! Μετατοπίζοντας λοιπόν όλες μας τις ευθύνες σε μια, συνήθως επιπόλαιη επιλογή δευτερολέπτων πίσω από το παραβάν την ημέρα των εκλογών, νιώθουμε καλύτερα…

Συνάντησα και μίλησα πολύ κόσμο κατά την περιοδεία με τα βιβλία μου το καλοκαίρι. Ανθρώπους που δεν το έχουν βάλει κάτω και που παλεύουν ακόμη, άλλους που εγκατέλειψαν και άλλους που απλά δεν προσπάθησαν ποτέ και για τίποτε… Όμως στο τέλος οι πράξεις μας καθορίζουν το πως θα πορευτούμε. Αυτή είναι και η ευθύνη μας για τις επόμενες γενιές.

Όταν όλα έδειχναν γύρω μας να καταρρέουν πήραμε μια γενναία απόφαση με τον εκδοτικό μου και δεν ακυρώσαμε τις προγραμματισμένες μας παρουσιάσεις και τελικά δικαιωθήκαμε. Όχι τόσο λόγω της οποίας εμπορικής μας επιτυχίας αλλά διότι παραμείναμε “ζωντανοί”! Μαζί με την κόρη μας ξεκινήσαμε ταξιδεύοντας από άκρη σε άκρη για να είμαστε παρόντες και να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας. Δεν ήταν και τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Ακόμη θυμάμαι την 16ωρη επιστροφή μας με το καράβι από Ρόδο. Όμως στη ζυγαριά τα πράγματα δείχνουν πως πράξαμε καλά, παρόλα τα προβλήματα και τις δυσκολίες. Όσα ταξίδια είχα κάνει εγώ ως τα 16 μου η κόρη μου τα έκανε σε ένα καλοκαίρι. Αποκομίζοντας εικόνες και εμπειρίες ζωής από ότι ζήσαμε μαζί.

“Δεν έχω πάει ποτέ σε παρουσίαση βιβλίου” μου είπε ένας ηλικιωμένος ψαράς στην Πάτμο δίνοντας μου απίστευτη δύναμη καθώς έβλεπα τα μεγάλα γαλάζια μάτια του την ώρα της παρουσίασης.

Καμιά φορά αρκεί το να δηλώνεις παρόν και αυτό από μόνο του είναι μια νίκη! Νίκη στην απραξία και το φόβο. Αυτό κάναμε εμείς και όσο αντέχουμε θα συνεχίσουμε…

ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΟΜΜΥΔΑΣ

ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Πρώτη δημοσίευση infokids.gr