Το Infowoman.gr φιλεξένησε πρόσφατα μία συνέντευξη του Κώστα Κρομμύδα από την οποία αντιγράφουμε κάποια αποσπάσματα:

Είναι αεικίνητος, αγαπά τη δουλειά του και δεν σταματά να εξελίσσεται μέσα από αυτήν. Αυτός είναι ο Κώστας Κρομμύδας που γνώρισα πριν από μερικά χρόνια και έτσι παραμένει μέχρι σήμερα. Μπορεί αρχικά να μας συστήθηκε ως ηθοποιός, αλλά η γνωριμία μου μαζί του έγινε έχοντας ήδη ξεκινήσει την σπουδαία πορεία του ως συγγραφέας.

Ήταν 2014 και μόλις είχε κυκλοφορήσει η «Ογκρέσα» του. Από τότε πέρασαν τέσσερα ολόκληρα χρόνια, μεσολάβησαν άλλα τέσσερα βιβλία, και κάθε χρόνο έχουμε την ίδια προσμονή για το νέο του μυθιστόρημα. Και φυσικά, εκείνος δεν μας απογοητεύει ποτέ, αφού κάθε καινούργιο βιβλίο του είναι πιο συναρπαστικό από το προηγούμενο.

Σχεδόν οκτώ μήνες από την κυκλοφορία του τελευταίου του βιβλίου «Μυρωδιά από σανίδι» ο Κώστας Κρομμύδας παραχώρησε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο Infowoman.gr, στην οποία μίλησε για τη συγγραφική πορεία και τις πηγές έμπνευσής του, για την ιδιαίτερη σχέση που έχει αναπτύξει όλα αυτά τα χρόνια με το αναγνωστικό κοινό του, για τη βρετανική σειρά «The Durrells» στην οποία συμμετείχε, αλλά και τα μελλοντικά συγγραφικά του σχέδια.

Είσαι ένας πολυάσχολος και αεικίνητος άνθρωπος. Ποια είναι η κινητήριος δύναμή σου;

«Πραγματικά, είναι τόσα πολλά τα πράγματα που θα ήθελα να κάνω και τόσο λίγος ο χρόνος που έχουμε γενικότερα στη ζώη μας, οπότε προσπαθώ να ασχολούμαι με δημιουργικά πράγματα, που δίνουν αξία στη δουλειά μου και με πηγαίνουν παραπέρα. Επίσης, δεν είναι λίγες οι φορές που συνδυάζω τη δουλειά με πράγματα που με κάνουν να περνάω καλά. Ειδικά με τις παρουσιάσεις των βιβλίων και τα ταξίδια, τα συνδυάζω όλα! Κάνω τη δουλειά μου και προσπαθώ συγχρόνως να περνάω καλά. Αλλά το βασικό είναι ότι ο χρόνος που έχει ο άνθρωπος στη διάθεσή του είναι πολύ περιορισμένος γενικότερα. Εγώ είμαι τυχερός γιατί τα έχω συνδυάσει και τα δύο σε μεγάλο βαθμό».

Σε γνωρίσαμε ως ηθοποιό αλλά διαγράφεις λαμπρή καριέρα ως συγγραφέας. Πότε και με ποια αφορμή ξεκίνησες να γράφεις;

«Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη αφετηρία στη διαδικασία της γραφής. Γράφω από πολύ παλιά, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Δεν ήταν σκοπός μου να γράψω από την αρχή επαγγελματικά και να εκδοθώ. Αυτό ήρθε μετά από καιρό και ύστερα από μια σχετική ωριμότητα και χαίρομαι που δεν έγινε πιο νωρίς γιατί ίσως να μην είχε το ίδιο αποτέλεσμα. Μου άρεσε πάρα πολύ να διαβάζω ωραίες ιστορίες, ζήλευα και ήθελα κι εγώ να γράφω παρόμοιες».

Έχεις πει σε συνέντευξή σου ότι η συγγραφή ήταν ένα στοίχημα για εσένα. Θεωρείς ότι το πέτυχες τελικά;

«Το πέτυχα σαφέσταστα αλλά δεν είναι κάτι που το αφήνεις εκεί. Χρειάζεται συνεχής δουλειά, προσπαθώ πάντα να γίνομαι καλύτερος. Να είμαι κοντά στους αναγνώστες μου. Η επιτυχία είναι πολύ σχετική σήμερα, γιατί όσο εύκολα την κερδίζεις τόσο εύκολα την χάνεις αν δεν είσαι πιστός και δεν υπηρετείς σωστά αυτό που κάνεις. Αυτό το κυνήγι σου δημιουργεί ένα άγχος αλλά από την άλλη σε κρατάει ζωντανό, σε εγρήγορση και γενικά είμαι ένας άνθρωπος που δεν μου αρέσει να λιμνάζω, να σταματάω. Τον περισσότερο χρόνο μου αρέσει να είμαι σε διαρκή κίνηση».

Έχεις αποκτήσει μια πολύ ιδιαίτερη σχέση με τους αναγνώστες σου. Πόσο σε έχει βοηθήσει αυτό;

«Οι αναγνώστες μου αποτελούν πηγή έμπνευσης διότι οι άνθρωποι που διαβάζουν, μπορούν να σου αποκαλύψουν διάφορα πράγματα, ειδικά μέσα από τις συζητήσεις που έχω μαζί τους. Λαμβάνω υπόψη και τα θετικά και τα αρνητικά τους σχόλια και όλο αυτό το ταξίδι είναι πολύ όμορφο. Γνωρίζω νέους ανθρώπους, έχω γνωστούς σε όλη την Ελλάδα με τους οποίους θα βρεθούμε, θα πιούμε έναν καφέ και θα συζητήσουμε και όλο αυτό είναι πολύ όμορφο. Αυτή η σχέση μπορεί μεν να είναι κουραστική γιατί η παρέα συνεχώς μεγαλώνει και δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμη, αλλά από την άλλη υπάρχει κατανόηση των ανθρώπων που ζουν κοντά μου και είναι πολύ όμορφο όλο αυτό».

Από πού άντλησες έμπνευση για το τελευταίο σου βιβλίο «Μυρωδιά από σανίδι»;

«Ήθελα να γράψω ένα βιβλίο που να έχει σχέση με το θέατρο. Εμπνεύστηκα από αυτούς τους μεγάλους έρωτες του ελληνικού θεάτρου. Σαφέστατα διαβάζοντας κάποιος το βιβλίο θα φωτογραφίσει κάποια γνωστά ζευγάρια και δεν το κρύβω αυτό, δεν είναι μυστικό, αλλά δεν πρόκειται για τη βιογραφία ενός ζευγαριού. Είναι μια δική μου, φανταστική εξέλιξη, παίρνοντας παράλληλα πράγματα από γνωστά ζευγάρια. Ουσιαστικά δεν πρόκειται για τη ζωή τους. Το βιβλίο και οι λεπτομέρειές του είναι προϊόν μυθοπλασίας. Όποιος γνωρίζει πραγματικά τη ζωή αυτών των ζευγαριών θα καταλάβει ότι πρόκειται για μια αυτόνομη ιστορία που δεν θυμίζει σε τίποτα την πραγματική».

Τρία από τα έξι βιβλία σου έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά. Πώς προέκυψε αυτό το εγχείρημα;

«Τώρα μεταφράζεται και το τέταρτο βιβλίο στα αγγλικά, το «Μη με λησμόνει», που θα είναι έτοιμο μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου. Με παρότρυναν πολλοί αναγνώστες να μεταφράσω τα βιβλία μου και ειδικά Έλληνες που μένουν στο εξωτερικό. Αποφάσισα λοιπόν να τα μεταφράσω στα αγγλικά, είναι ανεβασμένα στο Amazon και έχουν μια εξαιρετική πορεία και τα τρία. Δεν περίμενα ούτε εγώ να πάνε τόσο καλά. Η αγορά είναι παγκόσμια, είναι πολύ μεγάλος ο κόσμος για να κρατάς τη δουλειά σου κλεισμένη σε μια χώρα. Είμαι πολύ χαρούμενος και σκέφτομαι σιγά σιγά να μεταφράσω όλα τα βιβλία μου. Το αγγλόφωνο κοινό δείχνει ότι έχει αγκαλιάσει πολύ όλη αυτή την προσπάθεια. Είναι πολύ όμορφο να ξέρεις ότι ανοίγεις τα φτερά σου και εκτός των συνόρων».

Η γυναίκα σου, Μαρίνα Γιώτη, είναι επίσης συγγραφέας. Σου κάνει παρατηρήσεις; Τις λαμβάνεις υπόψη;

«Όχι, δεν μου κάνει παρατηρήσεις, αλλά κουβεντιάζουμε πάρα πολύ σε σχέση με τα πράγματα που κάνουμε. Βλέπει τη δουλειά μου κι εγώ τη δική της και υπάρχουν στιγμές που πραγματικά εμπνέει πολύ ο ένας τον άλλο. Εξάλλου ζούμε και δουλεύουμε στο ίδιο σπίτι, οπότε αναπόφευκτα -και ευτυχώς δηλαδή- υπάρχει μια πηγή έμπνευσης μέσα στο σπίτι ανά πάσα στιγμή. Όταν κάποιος από τους δύο έχει ένα πρόβλημα, είναι πολύ σημαντικό να μπορεί να πάρει μια άμεση γνώμη από κάποιον που του έχει εμπιστοσύνη, είναι καλλιτέχνης και ούτως ή άλλως είναι πολύ καλός σε αυτό που κάνει. Άλλωστε και οι δύο γράφουμε παραμύθια, εγώ για μεγάλα παιδιά και η Μαρίνα για μικρά».

Συμμετείχες στην βρετανική σειρά «The Durrells». Πες μας δυο λόγια γι’ αυτή την εμπειρία. Σε τι διαφέρει από τις ελληνικές παραγωγές;

«Είχα την τύχη να δουλέψω και σε καλές ελληνικές παραγωγές με πολύ καλά επαγγελματικά κριτήρια. Σε γενικότερες γραμμές όμως, σε δουλειές όπως η σειρά «The Durrells» που προβάλλεται παγκοσμίως με πολύ μεγάλη επιτυχία, είναι άλλα τα οικονομικά δεδομένα και το επίπεδο παραγωγής είναι πολύ υψηλό. Είναι καλό να μαθαίνουμε από τους επαγγελματίες του είδους και ευτυχώς έζησα και την 3η και την 4η σεζόν των γυρισμάτων και είμαι πολύ χαρούμενος. Είναι πολύ σημαντικό να βλέπεις τον εαυτό σου σε μια τέτοια σειρά, γιατί υπάρχουν ηθοποιοί που θα το ήθελαν πολύ και δεν τα καταφέρνουν ποτέ. Είναι βέβαια και θέμα τύχης και εγώ ομολογώ ότι στάθηκα αρκετά τυχερός».

Θα επέστρεφες στο θέατρο ή σε κάποια σειρά στην τηλεόραση;

«Δύσκολα πλέον γιατί θα πρέπει να με δελεάσει κάτι πάρα πολύ για να το κάνω. Επειδή έχω δουλέψει πάρα πολύ και στο θέατρο και στην τηλεόραση, δεν θέλω να κάνω μία από τα ίδια απλά για να είμαι παρών και να υπάρχω σε μια δουλειά. Πρέπει να είναι ένας πολύ καλός ρόλος, μια πολύ ωραία παραγωγή, με συνεργάτες που εκτιμώ. Έχω περιορίσει λίγο τη γκάμα των ανθρώπων που θα ήθελα να συνεργαστώ και δεν είναι εύκολο να συμβεί, αλλά σαφέστατα θα ήθελα κάποια στιγμή να επανέλθω στην ελληνική πραγματικότητα με κάτι πολύ δυνατό. Αυτό δεν έχει προς το παρόν συμβεί, αλλά εύχομαι να συμβεί στο μέλλον γιατί γίνονται και μερικές καλές παραγωγές στην Ελλάδα. Προς το παρόν με έχει απορροφήσει τόσο πολύ το κομμάτι της συγγραφής και μου παίρνει τόσο πολύ χρόνο, που δεν νομίζω ότι χωράει και αυτό. Δεν θέλω να αναλάβω κάτι που δεν θα μπορώ να φέρω εις πέρας».

Ποια είναι τα χόμπι σου; Τι κάνεις για να αποφορτιστείς από την καθημερινότητα;

«Μου αρέσει πάρα πολύ να ταξιδεύω, ειδικά να οδηγώ. Κατά τη διάρκεια της οδήγησης σκέφτομαι πολλά πράγματα, κατεβάζω πολλές ιδέες. Έπειτα αθλούμαι, προσπαθώ να κάνω γυμναστική, παίζω τένις όσο μπορώ, περπατάω, ασχολούμαι πολύ με την κόρη μου που αποτελεί μεγάλη πηγή έμπνευσης ούτως ή άλλως, αλλά κάνουμε και πολλά πράγματα οικογενειακώς».

Ποια είναι τα μελλοντικά συγγραφικά σου σχέδια;

«Το επόμενο μυθιστόρημα που θα κυκλοφορήσει στις 8 Μαΐου. Πρόκειται για μία εντελώς διαφορετική σε δομή ιστορία, προσπαθώ κάθε βιβλίο μου να είναι αρκετά διαφορετικό από το προηγούμενο. Είναι ένα βιβλίο που με δοκιμάζει και με έχει βάλει σε εντελώς άλλα μονοπάτια. Ταξιδεύω με μια γυναίκα που κι εκείνη κάνει ένα πολύ μεγάλο ταξίδι στη ζωή της και με έχει συνεπάρει. Με έχει δυσκολέψει τόσο πολύ, αλλά ταυτόχρονα είναι τόσο ωραίο αυτό το ταξίδι. Πολύ σύντομα το παραδίδω για να ξεκινήσει η διαδικασία της επιμέλειας, ώστε στις 8 Μαΐου να είναι στα χέρια των αναγνωστών».