Οι άνθρωποι υπό την απειλή της απόρριψης δυσκολεύονται η φοβούνται να αποκαλύψουν αυτό που πραγματικά είναι. Προτιμούν τις εικονικές μάσκες που κρύβουν την αλήθεια της ψυχής, αλλά κυρίως της πραγματικής εικόνας τους. Νομίζω πως η μεγαλύτερη αιτία στις κρίσεις των σχέσεων στη σημερινή εποχή, είναι η λάθος αντίληψη που μπορεί αρχικά, να αποτυπώσει ένας άνθρωπος για εκείνον η εκείνη που τον ενδιαφέρει! Όταν συνειδητά οι αδυναμίες κρύβονται επιμελώς και αντιθέτως προβάλλονται πτυχές του χαρακτήρα που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Ζούμε την εποχή της (ψεύτικης) εικόνας. Άπειρες εφαρμογές μπορεί να βελτιώνουν την εξωτερική μας εμφάνιση με τρόπο μαγικό. Μπορούμε εύκολα να εμπλουτίσουμε το βιογραφικό μας με ότι θα μπορούσε να εντυπωσιάσει, εκλιπαρώντας ουσιαστικά για καταξίωση και θαυμασμό. Όλα αυτά όμως καταδικάζουν στην αποξένωση και την αποφυγή επαφής με τον πραγματικό κόσμο! Γιατί ο κόσμος μας είναι σκληρός. Όταν έρθεις πρόσωπο με πρόσωπο μαζί του χλευάζει και κρίνει χωρίς φίλτρα και τότε η απογοήτευση είναι δεδομένη. Ειδικά αν έχεις προσπαθήσει να εξαπατήσεις. Όσο πιο κοντά στην πραγματικότητα είναι η εικόνα που προβάλλουμε προς τα έξω, τόσα πιο πιθανό είναι να συναντήσουμε ανθρώπους που θα μας εκτιμήσουν πραγματικά και δύσκολα θα μας πληγώσουν. Γιατί πολύ απλά θα ξέρουν από την πρώτη στιγμή με τι έχουν να κάνουν. Επίσης είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πως ο χρόνος μας δεν είναι απεριόριστος. Αν τον σπαταλάμε αναζητώντας κάτι που ουσιαστικά είναι ψεύτικο το μόνο που καταφέρνουμε είναι να μεγαλώνουμε μέσα στη μοναξιά.
Το μέγεθος της όποιας ευτυχίας την βρίσκεις μέσα σου και όχι στον αριθμό εκείνων που θα κάνουν like, love ή ουάου.
Φωτογραφίες που κόβουν 50 κιλά και προσθέτουν 15 πόντους ύψος δεν μας κάνουν πιο όμορφους αλλά μακροπρόθεσμα, πιο δυστυχισμένους. Διότι αργά η γρήγορα θα έρθουμε σε επαφή με την αλήθεια. Και τη δικιά μας αλλά και των άλλων. Είναι εντελώς προσωρινή και ανούσια, η ικανοποίηση που μπορεί να πάρει μια καλλωπισμένη φωτογραφία μας μέσω των πολλών like. Είναι άλλο πράγμα να προσέχεις τον εαυτό σου και την εμφάνιση και άλλο να την παραποιείς ολοκληρωτικά. Ο αγώνας δρόμου της αυταρέσκειας στην ουσία είναι χωρίς τερματισμό. Εκτός αν η εικονική πραγματικότητα μας αρκεί πιο πολύ, οπότε εκεί μπορούμε να μεταμορφωνόμαστε σε ότι θέλουμε και να συναναστραφούμε με άλλους που κάνουν το ίδιο.
Ένας καλός φωτισμός, μια περίεργη γωνία, λίγο μακιγιάζ και ξαφνικά βρίσκεσαι δίπλα από όλα αυτά τα πρότυπα γυναικών και ανδρών που λανσάρονται ως ιδανικά! Έτσι ζεις, το σήμερα με το άγχος των αποκαλύψεων να σε καταπιέζει ή με την παράλληλη ψευδαίσθηση μιας άλλης πραγματικότητας που όμως σβήνει σαν τις γραμμένες λέξεις στην άμμο, διότι το αύριο της πραγματικής ζωής είναι εκεί και σε περιμένει.
Διαβάζω πως όλο και πιο πολύ άνθρωποι που δεν έχουν συναντηθεί ποτέ διατηρούν σχέσεις. Κάνουν έρωτα από απόσταση με μόνη άψυχη ένωση το πλαστικό παγωμένο πληκτρολόγιο που γίνεται η προέκταση συναισθημάτων που πασχίζουν να μεταφερθούν στον άνθρωπο που βρίσκεται στην άλλη γραμμή η στην οθόνη ενός υπολογιστή κάπου μακριά. Τα δάχτυλα γίνονται οι μεταφορείς συναισθημάτων που άλλοτε εκφραζόταν με το άγγιγμα η με ένα απλό κοίταγμα στα μάτια.
Αφή, γεύση, όσφρηση, που κάποτε ενεργοποιούσαν τα πιο βαθειά μας ένστικτα, αδρανοποιούνται στο βωμό των εφήμερων και βιαστικών ερωτικών συναντήσεων μέσα στις λίγες ίντσες μιας οθόνης…
Καμιά εικονική πραγματικότητα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αληθινή συνάντηση δυο ανθρώπων που αγγίζονται και νιώθουν ό ένας τον άλλο. Αυτό όμως στην εποχή μας τείνει να είναι μια δύσκολή επιλογή και εκεί ακριβώς καραδοκεί η εύκολη λύση της εικονικής πραγματικότητας σε όλες της τις εκφάνσεις.
Κάποτε λίγες λέξεις γραμμένες σε ένα γράμμα που έφτανε στο παραλήπτη του καιρό μετά , μπορεί να δημιουργούσε πολύ μεγαλύτερη συγκίνηση από ότι η άμεση επαφή μέσω μιας οθόνης. Κάθε εποχή προσαρμόζει τους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι επικοινωνούν. Εμείς θα καθορίσουμε αυτό που μας περιμένει στο μέλλον. Οι επιλογές μας και οι προσωπικές μας αληθινές αναζητήσεις.
Πολύ φοβάμαι όμως πως σύντομα κάποια καλώδια θα αντικαταστήσουν όλες μας τις αισθήσεις, την ώρα που θα φοράμε μια μάσκα για να ζήσουμε σχεδόν αληθινά τον ιδανικά πλασμένο εικονικό μας κόσμο!