Η Κέλλη Κρητικού παρουσίασε την “Εβόρα” του Κώστα Κρομμύδα στο Athens Voice. Ακολουθεί ένα σχετικό απόσπασμα:
Αξίζει να ακολουθήσεις το μονοπάτι της αγάπης;
Μπορεί η δύναμη της φύσης να βοηθήσει τους ανθρώπους που έχουν χάσει τον δρόμο τους; Αξίζει να ακολουθήσεις το μονοπάτι της αγάπης χωρίς ενδοιασμούς απολαμβάνοντας το μεγαλείο της;
Αυτά τα ερωτήματα διατρέχουν το νέο μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα και οδηγούν τον αναγνώστη σε μια διαδρομή όμορφη, αλλά και σκληροτράχηλη, που καταλήγει στην ονειρική «Εβόρα». Στον προσωπικό παράδεισο της Αριάδνης και του Αντώνη. Στον παράδεισο κάθε ανθρώπου που αναζητεί τον εαυτό του, που επιζητά να επανασυνδεθεί με τη φύση, που επιδιώκει να σπάσει τις συναισθηματικές του άμυνες και να αφεθεί στη μαγεία του απόλυτου έρωτα. Εκεί που η καρδιά νιώθει να αναβλύζει και πάλι ενέργεια και αγάπη. Εκεί που η ψυχή αφήνεται ελεύθερη να νιώσει. Εκεί που οι αισθήσεις παίρνουν φωτιά και όλα αποκτούν την πραγματική τους διάσταση. Στην «Εβόρα» που όλα είναι πιθανά, και που η μοίρα είναι ανίκανη να δαμάσει την ένταση των στιγμών.
Αριάδνη. Αντώνης. Δύο κόσμοι συναντιούνται τυχαία λόγω ενός ατυχήματος και γίνονται ένα. Εκείνη είναι ειδική ευζωίας που ασχολείται με εναλλακτικές μορφές θεραπείας που βασίζονται στην επαφή των ανθρώπων με τη φύση. Εκείνος φυσικός που εργάζεται σε ένα πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την κλιματική αλλαγή στη Μεσόγειο. Όσα νιώθουν τους ξεπερνούν και αφήνονται στα αισθήματά τους χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς φόβους, χωρίς να σκέφτονται το αύριο. Ζουν το τώρα, και αφήνουν το τοπίο με τις ευεργετικές του ιδιότητες να τους ενώσει με έναν τρόπο ανόθευτο και άδολο.
Η «Εβόρα» είναι ένα μυθιστόρημα με πολλές ανατροπές που όμως στηρίζεται στα συναισθήματα και στην ουσία της ζωής. Είναι ένα βιβλίο που κινείται σε δύο άξονες. Κρύβει στους κόλπους του δυο ιστορίες, μία που διαδραματίζεται στο προσκήνιο και μία που κινείται αθόρυβα στο παρασκήνιο και περιμένει καρτερικά τον αναγνώστη να την αντικρίσει. Όταν εκείνος θα είναι έτοιμος να αντέξει όσα εκείνη πρεσβεύει. Στη σκηνή η Αριάδνη και ο Αντώνης ζουν τον απόλυτο έρωτα και μαθαίνουν τα πάντα ο ένας για τον άλλον. Μοιράζονται ενδόμυχες σκέψεις, ανησυχίες, όνειρα. Κρατούν ο ένας τον άλλον σφιχτά και εξερευνούν φαράγγια, σπηλιές, μαγευτικά μονοπάτια, και ξαποσταίνουν σε δροσερές πηγές και ρυάκια. Συντροφιά με τον πιστό Βόρα, χάνονται στη δίνη της αγάπης τους. Μόνο που στα δάση, εκτός από άγρια ζώα, υπάρχουν και άνθρωποι με άγρια ένστικτα που ανατρέπουν εν ριπή οφθαλμού τα πάντα. Για πάντα.
Σε δεύτερο επίπεδο, ο συγγραφέας προβάλλει αλήθειες και προβληματισμούς της σύγχρονης εποχής και είναι πραγματικά πιο επίκαιρες από ποτέ. Η αναγκαιότητα του ανθρώπου να επαναπροσδιοριστεί μέσα από την επαφή του με τη φύση, η επανασύνδεση με τις πραγματικές του ανάγκες, το κίνημα της δασοθεραπείας, αναδεικνύονται μοναδικά μέσα από την εξέλιξη της πλοκής. Αυτοσκοπός πια του κάθε ανθρώπου αποτελεί η πνευματική ισορροπία και η ψυχική του υγεία, για να μπορέσει να απαγκιστρωθεί από το στρες και την αέναη αγωνία για το αύριο, για να πάψει να νιώθει μοναξιά ακόμα και όταν βρίσκεται με κόσμο, για να απεγκλωβιστεί από τα καταναλωτικά στερεότυπα, για να βρει τον πυρήνα του και τι πραγματικά τον κάνει να νιώθει ζωντανός…