——————————————————————-

 

Ο Κ. Κρομμύδας γράφει στο onlytheater.gr για την εκπαίδευση των υποκριτών

Μια από τις μεγαλύτερες φούσκες στον χώρο της εκπαίδευσης είναι αυτή που δημιουργήθηκε και έσκασε πρόσφατα,  γύρω από τις σπουδές στην υποκριτική. Εδώ και μια δεκαετία περίπου ξεφύτρωσαν πολλές σχολές, εργαστήρια, σεμινάρια, αλλά και ότι άλλο μπορούσε να φανταστεί κάποιος, για να αλιεύσει τους πολλούς νέους και… όχι μόνο, που ήθελαν κυρίως λόγω της άνθησης των τηλεοπτικών σειρών, να «μεταμορφωθούν» με γρήγορες διαδικασίες σε ηθοποιούς.

Πάνω από το πενήντα τις εκατό όλων αυτών έκλεισαν τα τελευταία τρία χρόνια. Αναμενόμενο θα πει κανείς, αν παρατηρήσει πως η ζήτηση έπεσε κατακόρυφα σε σχέση με παλιότερες μέρες. Από τις σαράντα σειρές που έγιναν μέσα σε μια χρονιά σήμερα μιλάμε στην καλύτερη περίπτωση για τέσσερις με πέντε σειρές το χρόνο. Στο θέατρο δε πολλές σκηνές έκλεισαν, άλλες άνοιξαν, και άλλες συγχωνεύτηκαν.  Ακόμη όμως και ένας μεγάλος αριθμός  ηθοποιιών που εργάζονται είτε αμείβονται με πολύ λίγα χρήματα είτε με  ποσοστά, η πολύ απλά το κάνουν δωρεάν για να μην κάθονται σπίτι τους.  Ο μεγάλος αριθμός  των χώρων εκπαίδευσης ηθοποιών( σχολές, εργαστήρια κλπ)  δημιούργησε ένα στρατό ανέργων που πλέον αναζητούν αμειβόμενη εργασία στο χώρο με το δίκαννο. Και πολλές φορές με συνθήκες που προσβάλουν την ανθρώπινη προσωπικότητα. Οι τηλεοπτικές σειρές έχουν κατακλυστεί από βοηθητικούς ηθοποιούς, τεχνικούς, και άσχετους φίλους οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις ερμηνεύουν μικρούς ρόλους παίρνοντας ελάχιστα η και καθόλου λεφτά.

Στο θέατρο ο κάθε «ΔΙΑΣΗΜΟΣ»  άσχετα με τον αν είναι ηθοποιός η όχι προσπαθεί να εξαργυρώσει την όποια αναγνωσιμότητα του παίρνοντας μέρος σε φαστ φουντ παραστάσεις με ένα ξεκάθαρο στόχο. Τις γρήγορες εισπράξεις. Αυτό βέβαια δημιουργεί αρκετά προβλήματα. Όχι μόνο στους ηθοποιούς που μένουν άνεργοι αλλά και στο κοινό που εκπαιδεύεται να βλέπει  με ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο όλων των ειδών τα θεάματα. Τυπικά  παρακολουθεί θέατρο αλλά ουσιαστικά βλέπει τηλεόραση στο σαλόνι του σπιτιού του.

Ας μείνουμε όμως στην εκπαίδευση των ηθοποιών. Αποφοίτησα από το εθνικό θέατρο, μια σχολή που θεωρείται η κορυφαία στη χώρα.  Όχι μόνο για τις  δωρεάν σπουδές αλλά και γιατί υποτίθεται ότι εκεί διδάσκει η αφρόκρεμα των δάσκαλων που υπάρχουν στη χώρα.  Ευτυχώς συνειδητοποίησα από νωρίς πως από μόνη της η σχολή δεν επαρκούσε για την πλήρη κάλυψη των σπουδών μου και παρακολούθησα ότι σεμινάριο και μάθημα μπορούσα εκτός σχολής.
Η θεατρική μας παιδεία βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο. Η γενικότερη προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται η εκπαίδευση των ηθοποιών έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή και την παρουσίαση θεαμάτων που δεν ικανοποιούν το κοινό.  Σαφώς και υπάρχουν εξαιρέσεις που απλά τονίζουν ακόμη περισσότερο τη διαφορά μιας καλοκουρδισμένης δουλειάς από μια που στήθηκε στο πόδι με την ελπίδα των γρήγορων και καλών εισπράξεων.
Δυστυχώς δεν υπάρχει κανένα σύστημα αξιολόγησης των δραματικών σχολών και ο καθένας με ένα απλό δίπλωμα ηθοποιού μπορούσε να ανοίξει στο διαμέρισμα του η στο υπόγειο της πολυκατοικίας του  μια δραματική σχολή. Αν και τελευταία κάπως τα πράγματα βελτιώθηκαν ως προς την παροχή αδειών,  δεν φάνηκε ακόμη κάποια μεγάλη βελτίωση.
Σαφώς και κάποιες δραματικές σχολές κάνουν φιλότιμες προσπάθειες αλλά αυτό δεν έχει διάρκεια και σταθερότητα. Υπάρχουν λαμπρές εξαιρέσεις δασκάλων που κρατώντας ψηλά τον πήχη, εκπαιδεύουν τους μελλοντικούς ηθοποιούς με τον καλύτερο τρόπο.

Μετά από είκοσι τρία χρόνια στο χώρο καταλήγω πως η κύρια αιτία για την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται η εκπαίδευση στην υποκριτική είναι η έλλειψη πειθαρχίας σε βασικούς κανόνες, αλλά και ενημέρωσης για το τι συμβαίνει παγκοσμίως σε αυτό τον τομέα. Οι περισσότερες διδασκαλίες είναι βασισμένες σε αυτό που ονομάζεται μιμητική εκπαίδευση. Δηλαδή ο σπουδαστής καλείται πολύ απλά να μιμηθεί τον δάσκαλο του. Τους τονισμούς και τις πολύ συγκεκριμένες οδηγίες που καθορίζουν το παίξιμο τη σκηνοθεσία. Τα περισσότερα νέα παιδιά λοιπόν δεν μαθαίνουν το πώς να παίξουν, αλλά απλά να μιμηθούν. Ηθοποιός όμως δεν σημαίνει μόνο υποκριτική. Υπάρχουν μια σειρά από μαθήματα που πρέπει να παρακολουθήσει κάποιος για να έχει μια πληρέστερη εικόνα για το επάγγελμα. Εκεί λοιπόν είναι που γίνεται το αλαλούμ. Το πλαίσιο είναι πολύ θολό και για αυτό από σχολή σε σχολή υπάρχουν πολλές και ουσιαστικές διαφορές.

Ακόμη και τώρα όμως πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να γίνουν ηθοποιοί. Ελάχιστοι όμως συνειδητοποιούν το πόσο δύσκολο είναι,  γιατί πολύ απλά επιλέγουν τον εύκολο δρόμο που τους δείχνει ένα μεγάλο κομμάτι των δραματικών σχολών και υπολοίπων εργαστηρίων.
Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως ηθοποιός ονομάζεται μόνο αυτός που παίζει στην Επίδαυρο. Για τα δικά μου δεδομένα είναι αυτός που υπηρετεί από όπου και αν βρίσκεται την δουλειά του με επαγγελματισμό και σεβασμό στους συναδέλφους και το κοινό του.

Δυστυχώς παράγουμε μικρή ποσότητα πολιτισμού σε σχέση με τις δυνατότητες μας. Κυρίως για μια  χώρα που διαθέτει μια τόσο πλούσια  κληρονομιά. Με αφορμή την κρίση και το γενικότερο ξεκαθάρισμα ίσως είναι καιρός να ξεκινήσει μια μεγάλη κουβέντα και να θεσπιστούν βασικοί κανόνες που θα κατοχυρώνουν την εκπαίδευση αλλά και κατ΄ επέκταση το επάγγελμα του ηθοποιού που για πολλούς δεν είναι επάγγελμα αλλά λειτούργημα. Βέβαια από όσο θυμάμαι σε κανένα σουπερ μάρκετ που ψωνίζω δεν έχω πληρώσει λέγοντας ένα μονόλογο…

Πηγή: onlytheater.gr

 

——————————————————————-

 

Ανάλυσέ το: Οδηγός για μέλλοντες μπαμπάδες από 4 επώνυμους!

Μπαμπάς Νο4: Κώστας Κρομμύδας, Ηθοποιός- Συγγραφέας

«Γράμμα  σε έναν μελλοντικό μπαμπά»

Αγαπητέ μελλοντικέ πατέρα.
Σου γράφω από τη θέση ενός πατέρα με μια κόρη κοντά στα έξι. Ένα από τα πράγματα για τα οποία είμαι υπερήφανος και δεν θα άλλαζα με τίποτα στη ζωή μου είναι το ότι ασχολήθηκα όσο μπορούσα περισσότερο με την ανατροφή και το μεγάλωμα της κόρης μου. Το ίδιο θα προσπαθήσω να κάνω αν αξιωθούμε να κάνουμε και ένα δεύτερο παιδί.

Ο λόγος που σου γράφω αυτό το γράμμα μελλοντικέ μπαμπά, είναι γιατί ξέρω ότι μπορεί να πέσεις στην παγίδα που πέφτουν οι περισσότεροι. Να πιστέψεις δηλαδή πως όλη αυτή η διαδικασία είναι δουλειά της γυναίκας σου και να χάσεις ίσως το πιο σημαντικό κομμάτι που θα σε δέσει όσο τίποτα άλλο με το παιδί σου. Ακόμη θυμάμαι με νοσταλγία τις μυρωδιές των μωρουδίστικων ρούχων όταν αγκάλιαζα την κόρη μου.

Θέλω να σε παρακαλέσω να αφήσεις πίσω προκαταλήψεις και ταμπού και να «βουτήξεις» σε αυτό το μαγικό κόσμο. Τα δέσιμο που θα δημιουργηθεί αυτά τα πρώτα χρόνια μεταξύ σας θα ακολουθεί τη σχέση σας για όλη σας τη ζωή. Τα συναισθήματα είναι έτσι και  αλλιώς μοναδικά. Αν όμως τα ζεις από κοντά παίρνουν ακόμη μεγαλύτερη αξία. Δεν θα μακρηγορήσω για να μην σε κουράσω. Απλά σου ξανά ζητώ να πάρεις στα χέρια σου πάνες, μπιμπερό, καρότσια και ότι άλλο και να ξεκινήσεις το ταξίδι. Να είσαι σίγουρος πως θα είναι το καλύτερο της ζωής σου.

«Σεξ κατά τη διάρκεια τις εγκυμοσύνης»

Δυστυχώς τον τελευταίο λόγο σε αυτή τη περίοδο θα τον έχει η σύντροφός σου, αυτή καταλαβαίνει πολύ καλά το σώμα της και ξέρει τι θέλει, από την άλλη μην απορήσεις αν καταλάβεις ότι δεν ξέρει τι θέλει.

Kαι οι 2 είναι απολύτως φυσιολογικές συμπεριφορές (μην ξεχνάς πως οι ορμόνες της κάνουν τρελό πάρτι μέσα στο σώμα της) και θα πρέπει να δείξεις κατανόηση και υπομονή (για άλλη μια φορά). Δεν νομίζω ότι υπάρχει η ίδια συνταγή για όλες τις περιπτώσεις και για όλα τα ζευγάρια, με αρκετή και ήρεμη κουβέντα θα βρείτε τους τρόπους να περάσετε εξίσου όμορφα και αυτό το μικρό στάδιο.

Και να μην ξεχνάς ποτέ πως δεν χρειάζεται μόνο η ερωτική πράξη για να την κάνεις να νιώσει όμορφα, αν δεν το έχεις κάνει ως τώρα βάλε τη φαντασία σου να δουλέψει… και εδώ μην κάνεις τη βλακεία και δείξεις στη γυναίκα σου ότι σταμάτησες να την ποθείς, θα πρέπει να μην νιώσει καμιά αλλαγή στην συμπεριφορά σου, θα έχει έτσι και αλλιώς αρκετά άλλα θέματα να λύσει, μην έχει και την δικιά σου αμφισβήτηση.
Γιατί έτσι είναι και το σωστό, είσαι και εσύ υπεύθυνος για αυτή τη φουσκωμένη κοιλιά οπότε μην έχεις κανένα έκπληκτο ύφος κάθε φορά που τη βλέπεις , αυτή η κοιλιά θέλει πολλά χάδια και πολλές γλυκές κουβέντες. Άλλωστε τώρα με ένα χάδι δίνεις αγάπη και φροντίδα σε 2 ψυχές…

Έκανα ένα γκάλοπ για το θέμα του σεξ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και δεν μπορώ να πω πως βρήκα μια κοινή γραμμή χειρισμού του θέματος, άλλοι για 9 μήνες δεν είχαν καμιά επαφή, αλλά άκουσα και περιπτώσεις που είχανε επαφές μέχρι την προηγούμενη μέρα του τοκετού… τι να σας πω, καλύτερα να ακολουθήσετε μια μέση οδό και πάντα με κατανόηση και συζήτηση. Οι ακραίες λύσεις και συμπεριφορές ποτέ δεν βοηθάνε. Και επειδή ξέρω πως περιμένετε και τη δικιά μου εμπειρία θα σας πω ότι εμείς δεν είχαμε το παραμικρό θέμα. Πολύ απλά δεν υπάρχει μια συνταγή χειρισμού, για αυτό βρείτε το δικό σας τρόπο!
Με εκτίμηση και αγάπη ένας μπαμπάς που δήλωσε και δηλώνει παρών!»

Πηγή: missbloom.gr